Paula Hawkins ,,Dziewczyna z pociągu"

Książka o której mówią wszędzie.
Idealna, trzymająca w napięciu czy po prostu przereklamowana?
Prawdziwy bestseller czy tylko zwykła książka?
A co z polecajką od Stephena Kinga, króla kryminałów i horrorów? Pisarz mówi, że Hawkins stworzyła znakomity thriller i nie mógł się od niego oderwać przez całą noc. Dla mnie był to wystarczający powód aby po nią sięgnąć.

Paula zanim została pisarką, przez piętnaście lat pracowała jako dziennikarka. Urodziła się i wychowała w Zimbabwe, obecnie mieszka w Londynie. 

Przez 15 lat pracowała jako dziennikarka w gazecie The Times. 

,,Dziewczyna z pociągu" była jej debiutem literackim. Prawa do wydania jej pierwszej powieści kupiło 47 krajów, zaś prawa filmowe sprzedano wytwórni Dreamworks. Na podstawie książki powstał film o takim samym tytule.

Rachel nie jest typową kobietą, chociaż wiedzie nudne i monotonne życie, do czasu rzecz jasna. Codziennie dojeżdża do pracy pociągiem, który zawsze zatrzymuje się w tym samym miejscu, przed semaforem, idealnie na przeciwko domków szeregowych, tak bardzo blisko jej dawnego życia.  Przez minutę Rachel codziennie obserwuje jeden z nich. 

,,Codziennie powtarzam sobie "nie patrz" i codziennie patrzę. Nie mogę się powstrzymać, chociaż nie ma tam nic, co chciałabym zobaczyć, chociaż wszystko, co widzę, boli mnie i rani."

Czy obserwuje swój dawny dom i ukochanego? Nie, patrzy na obcych ludzi. Myśli, że wiodą idealne życie bez zmartwień, ale czy może się bardziej mylić? Nadaje im imiona i wymyśla ich historię. 

Pewnego dnia widzi niecodzienny widok. Obok jej ulubionej postaci nie widzi jej stałego towarzysza tylko zupełnie kogoś innego i patrzy na akcję po której zaczyna nienawidzić kobiety. Która znika. Od tego dnia życie Rachel się zmienia. Nabiera rozpędu tak jak pędzący pociąg.

,,Ludzie, z którymi coś nas kiedyś łączyło, nie pozwalają nam odejść i żebyśmy nie wiem, jak bardzo próbowali, nie wyplączemy się z tego, nie uwolnimy.Może po pewnym czasie przestajemy po prostu próbować."

Porywająca? Może trochę. Idealna? W żadnym wypadku. Nie żałuję, że ją przeczytałam. Na swój sposób jest bardzo dobra. Może dzięki niej ludzie zaczną  więcej czytać. Jest dobrze przemyślana. Jednak porównując do niej książki Kinga czy choćby Mroza, widać, że nie jest to wybitne arcydzieło.

Fb------>https://www.facebook.com/Zapiski-Isi-186967345042783/

snapchat------->eyesinbooks