Zapiski Isi: ,,Moje serce należy do Ciebie" Alessio Puleo

Mówi się, że książka Puleo jest zmiękczaczem ludzkich serc czy wyciskaczem łez.
Decydując się na zakup tej książki niewiele o niej słyszałam jedynie to co napisałam wyżej.
Jednak chciałam przeczytać coś co mnie porwie, dzięki czemu będę bardziej zwracała uwagę na to co mam czy na wartość życia.

Dlatego ta książka trafiła w moje ręce.
,,Los każdego człowieka jest z góry zapisany i nikt nie może tego zmienić."

Sam autor jest autorem tylko książki ,,Moje serce należy do Ciebie". Jak widać nie zajmował się zawodowo pisaniem.
Ale czy czasem jedna książka nie jest lepsza od trzydziestu razem wziętych?

Poznajcie historię Yleni i Alexa.

Alex, jest energicznym chłopakiem, który lubi się bawić i to dobrze.
Jednak często przez to robi z siebie głupka, do czego namawiają go jego koledzy.
Ma na pieńku ze swoim ojcem, przez naukę, gdyż nauczyciele nie chcą go dopuścić do matury. Jednak to nie ich tylko jego wina. Chłopak się nie uczy i jeśli pojawia się na lekcjach to nie przygotowany.

Pewnego dnia wiele się zmienia, gdy w jego klasie pojawia się nowa dziewczyna-Ylenia.
Jej rodzina przeprowadziła się do miasteczka Alexa z innego kraju w celu poszukiwania lepszego życia dla ich córki.
Relacja Alexa i Yleni szybko się rozwija.
Dziewczyna wpływa sporo na chłopaka. Sprawia, że lepiej się uczy i jest lepszym człowiekiem.
Alex, jest bardzo zakochany w tej młodej pannie, jednak nie wie czemu trzyma go na spory dystans, czasami wręcz się ukrywa.

,,Odcinanie się od ludzi, których kochasz, nie służy ani im, ani tobie. I tak będzie im bez ciebie źle. Co gorsza, poczują się zdradzeni, bo nie zostali uznani za godnych zaufania. I będą czuli się winni, że nie byli przy tobie, chociaż chcieli."

Chłopak nie wie co ma robić.

Po pewnym czasie okazuje się, że Ylenia jest chora i cierpi na nieuleczalną wadę serca.

Pisząc tą recenzję pojawiały się łzy w moich oczach, przypominałam sobie ten dramat. Odechciewa mi się cokolwiek robić, mam ochotę tylko płakać nad losem bohaterów i wymyślać inne zakończenie.

Jednak koniec wymyślony przez autora jest idealny, tylko szkoda mi bohaterów, postaci, które są tylko czarnymi słowami na białym tle.
Możecie mi powiedzieć, że to jest historia jakich wiele.
Szkolna miłość? Ile jest tych książek? Tysiące? Miliony? Nuda i nic więcej.
Albo to. Główna bohaterka jest chora. Tego tez jest multum.
Przykładowo ,,Gwiazd naszych wina'', ,,Niech będzie teraz".
Spytacie się mnie: ,,Nie nudzi Ci się to już? Przeczytaj coś nowego, coś popularnego, może kryminał Mroza?"
Otóż ta książka też jest popularna. Niby utarta fabuła, która załatwia pisarzom czytelników, ale jednak inna od wszystkiego.
No bo w sumie inne słowa, nowi bohaterowie, prawda?